قصه"همسایه طبقه بالا "مدیرمسئول روزنامه ایران را به دادسرا کشاند

به گزارش پاتوق یاران؛ ساعت 23 روز اول اسفند منتشر شد: جلسه‌ شورای معاونان و سرپرستان نواحی دادسرای عمومی و انقلاب تهران به‌ریاست عباس جعفری دادستان عمومی و انقلاب تهران برگزار شد. جعفری دولت‌آبادی، دادستان عمومی و انقلاب تهران از احضار مدیرمسئول روزنامه ایران به دادسرای فرهنگ و رسانه و برخورد دادستانی با تبلیغات توأم با توهین به مسئولان نظام خبر داد. این اقدام درپی اعتراضات به مطلب موهون روزنامه ایران با عنوان «همسایه طبقه بالا» صورت گرفته است.

روزنامه ارگان دولت اعتدال، چهارشنبه گذشته در آستانه انتخابات، داستانکی سمبولیک را منتشر کرد که توهین به رهبر معظم انقلاب، فضاسازی علیه نظام و دفاع و تطهیر سران فتنه از فحوای آن برداشت می‌شد. 

این داستان که در قالب داستانکی سمبولیک پیام خود را به مخاطب القا می‌کند به قلم «لیلی مشرقی» و در صفحه 3 روزنامه ایران با عنوان «همسایه طبقه بالا» منتشر شد و مانند هر داستان سمبولیک دیگری در ظاهر مشغول روایت خاطرات کودک- راوی است که به همراه خانواده و همسایه طبقه بالایی در خانه‌ای مشتمل بر طبقه همکف و زیرزمین زندگی می‌کنند. 
همه چیز این خانه و خاطراتش عادی است تا اینکه همسایه طبقه بالا -که پیرمردی مرموز و عجیب است- دچار توهم می‌شود و خود را صاحب این خانه فرض می‌کند.
همسایه طبقه بالا جلوی سروصدای بچه‌ها را می‌گیرد و سه تا از پرنده‌ها را از حیاط گرفته و در قفسی که روکش سیاه دارد، زندانی می‌کند و حالا که زمان روایت داستان است از آن حادثه – یعنی اسارت سه پرنده- 5 سال است که می‌گذرد. 
ظاهر این داستان روایتی برش گونه از خاطرات یک کودک-راوی است اما اگر نمادها و سمبل‌های موجود در داستان را رمزگشایی کنیم، متوجه می‌شویم که اینگونه نیست و در ورای این رمزها که درک آنها هم چندان مشکل نیست، روایت دیگری خفته است که انتشار آن در آستانه انتخابات در روزنامه کثیرالانتشاری که ارگان دولت اعتدال است، بسیار عجیب می‌نماید! 
در ابتدای داستان می‌خوانیم: «همسایه طبقه بالا، آدم عجیبی بود. خیلی کم او را می‌دیدیم.. انگار از پشت پنجره داشت ما را نگاه می‌کرد... خانه ما،‌ زیرزمین بود، او بالای سر ما زندگی می‌کرد. سر و صدای زیادی از او نمی‌شنیدیم، گاهی فقط صدای عصایش را می‌شنیدیم که بر زمین می‌زد... که ما کمتر سر و صدا کنیم». 
نویسنده کدهای مشخصی ارائه می‌دهد: «همسایه طبقه بالایی که کمتر دیده می شود و مدام بر اهالی زیرزمین نظارت دارد» یعنی رهبر یک جامعه که بر اهالی آن نظارت دارد. «بچه ها سروصدا می‌کنند و همسایه طبقه بالا با کوبیدن عصا به آنها می‌فهماند که ساکن شوند» بچه‌ها، مردمان آن کشور هستند که اعتراض می‌کنند و رهبر آن جامعه آنها را سرکوب می‌کند. اما این رهبر کیست و این خانه کدام جامعه را نشان می‌دهد؟ 
در ادامه داستان می‌خوانیم: «... همسایه طبقه بالا فکر می‌کرد ما مستأجر او هستیم، اما پدر می‌گفت همسایه بالایی فقط توهم دارد؛ مادر هم حرف‌های پدر را تأیید می‌کرد و می‌گفت که این خانه را با هم ساختند اما موقع ثبت سند گویا همسایه طبقه بالا امضاها را انجام داده بود و حالا خودش را مالک تمام خانه می‌دانست، ما بچه‌ها زیاد چیزی درباره سند و مدارک نمی‌دانستیم». 
«موقع ثبت سند» آیا این کنایه ارجاعی به وقوع انقلاب و انتقال رهبری دارد؟ به ویژه آنکه در ادامه می‌گوید: «...ما بچه‌ها زیاد چیزی درباره سند و مدارک نمی‌دانستیم...» اشاره به نسل سوم انقلاب دارد که وقایع انقلاب را درک نکرده‌اند و با توجه به تز «انقلاب، مبارزه با دیکتاتور بود نه مبارزه با دیکتاتوری» اشاره می‌کند که نوع جدیدی از دیکتاتوری در کشور حاکم شده است.
اما نویسنده در ادامه داستانک خود به فتنه 88 و حصر سران آن اشاره کرده و می‌گوید: «یک روز همسایه طبقه بالا آمد توی حیاط و سه تا از پرنده‌های حیاط را گرفت و انداخت توی قفس و خیلی سریع رفت طبقه بالا... مادر هم می‌گفت، یک بار که رفته بود بالا تا به همسایه بالایی سر بزند، دیده بود که روی قفس را با پارچه تیره‌ای پوشانده است و گاهی به آن‌ها غذا می‌دهد... همسایه بالایی انگار نه انگار که آن‌ها پرنده هستند، حتی دستمال تیره را از روی قفس برنمی‌داشت. اوایل فکر می‌کردیم خودش خسته می‌شود و آن‌ها را بیرون می‌آورد اما خبری نشد که نشد. حالا پنج سال از آن ماجرا گذشته است...». 
همه چیز در این قسمت از داستان کاملا روشن شد. 25 بهمن ماه سال 1389 و گذشت 5 سال از حصر سران فتنه! 
البته نظریه دیگری نیز وجود دارد که با حذف 5 سال حبس پرنده‌های در قفس به ما می‌گوید که این داستان صرف یک خیال ورزی اتفاقی است که نویسنده آن غرضی از طرح خود نداشته است و نباید داستان را به شیوه سمبولیک تاویل و تفسیر کرد با این حال به نظر می‌رسد که نظریه اول که معتقد است داستان را باید سمبولیک تفسیر کرد، قوت بیشتری دارد. 
خردورزی و قانون گرایی دولت کجاست؟ 
متاسفانه توهین و حمله به رهبری و نظام توسط طیفی از جریان اصلاح طلب رویدادی جدید و بدیعی نیست اما اینکه این بار بانی برخوردهایی از این دست، روزنامه دولت تدبیروامیدی باشد که رئیس جمهور آن با حمایت‌های بی دریغ رهبری تایید صلاحیت شد و توانست با پیروزی در انتخابات و پروسه طولانی برجام دولت خود را به سومین سال پیاپی بکشاند، عجیب و بدیع می‌نماید. 
نکته دیگر آن است که مشوش کردن فضای کشور در آستانه دو انتخابات مهم مجلس‌های خبرگان رهبری و شورای اسلامی چگونه با مشی اعتدالی، قانون گرایی و خردورزی دولت تدبیر و امید همسانی دارد؟ 
در حالی که انتشار مطالبی از این دست در تریبون رسمی دولت که البته اولین نوع آن هم نیست کاملا در برابر شعارها و سخنان دولتمردان مبنی بر پرهیز از افراط گرایی و برخوردهای جناحی قرار دارد. 

نه به انگلیس خبیث...

توهین شدید وزیر خارجه امارات به سعودی‌ها

توهین شدید وزیر خارجه امارات به سعودی‌ها

به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، "عبدالله بن زاید" وزیر خارجه امارات عربی طی پیامی بر صفحه توییتری خود خشم سعودی ها را برانگیخت. 
به گزارش بوابه القاهره؛ وزیر خارجه امارات از زبان فرمانده شیعی "حسن فرحان المالکی" توییت فرستاده بود: «جامعه عربستان بر پایه فرهنگ پستی در حال رشد است که تنها بر مطرح شدن مسئله "کفر" و "حرام" متمرکز شده است.»  
در ادامه این توییت آمده است: «فرهنگ عربستانی ها دشمن زندگی بوده و انسان را خوار می شمارد و از تروریسم حمایت می کند.»   
سعودی ها با ابراز خشم شدید خود گفته اند که این توهین شدید به سعودی هاست؛ چرا که عبدالله بن زاید مقام رسمی امارات است و نقل اظهارات شخص دیگر دلیل محسوب نمی شود و گویا که خود عبدالله این اظهارات را گفته است. 

موشک سجیل؛ قاتل گنبد آهنین رژیم صهیونیستی

تئودور پوستل، سجیل را برگ برنده‌ای در برابر سامانه گنبد آهنین می‌خواند.

  به گزارش خبرنگار دفاعی امنیتی گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان؛ موشک سجیل یک موشک هدایت نیمه‌فعال راداری ساخت جمهوری اسلامی ایران است، که ورژن تغییر کاربری داده شده و مهندسی معکوس موشک زمین‌به‌هوای ام‌آی‌ام ۲۳ هاوک محسوب می‌شود.

 

 موشک هاوک در دوران حکومت پهلوی از آمریکا خریداری و به خدمت گرفته شد. در سال ۱۳۶۵ در پی فرسایشی شدن جنگ جمهوری اسلامی ایران و عراق و کمبود قطعات و تسلیحات اف ۱۴ تامکت مانند موشک فینیکس، نیروی هوایی جمهوری اسلامی ایران با به کارگیری یکی از خلبانان آزمایش کننده خود به نام سروان خلبان فریدون علی‌مازندرانی و بهره‌گیری از طرح رژیم صهیونیستی مبنی بر بکارگیری موشک هاوک بر جنگنده فانتوم که احتمالاً این طرح به همراه تعداد کثیری از این موشک در ماجرای ایران کنترا یا همان مک‌فارلین وارد ایران شد، توانست این موشک را تا سال ۱۳۶۷ با رادار ای‌.ان/ای‌.دابلیو.جی ۹ هماهنگ کرده و از پلتفرم تامکت شلیک کند.

 

 

موشک سجیل یک موشک ضد هواپیمای بسیار قوی است. کلاهک این موشک ۵۴ کیلوگرم در نمونه زمین به هوای هاوک است. اما در موشک سجیل به دلیل افزودن اویونیک جدید جهت همخوانی با رادار ای‌.ان/ای‌.دابلیو.جی-۹ تامکت مقدار خرج انفجاری به طور محسوسی کاهش یافته و تنها از ۳۸ کیلوگرم خرج انفجاری استفاده می‌کند. با این وجود باز هم طبق استانداردهای موشک‌های میان‌برد این مقدار مواد منفجره برای یک موشک میان‌برد هواپایه زیاد است. معمولاً از موشک‌هایی با این مقدار خرج جنگی جهت انهدام بمب افکن‌هایی نظیرتوپولف ۹۵ یا بوئینگ بی ۵۲ استراتوفورترس استفاده می‌شود. این وزن زیاد در حدود ۵۰۰ کیلوگرم برای یک موشک هواپایه باعث ایجاد محدودیت حمل توسط جنگنده میگرد. به همین دلیل جنگنده تامکت تنها دو تیر از این موشک را می‌تواند در پایلون زیر بال حمل کند. در حالی که تامکت در حالت استاندارد می‌تواند شش موشک ایم-۵۴ فینیکس و دو موشک حرارتی ایم ۹ سایدوایندر یا چهار تیر موشک فینیکس دو تیر موشک ایم ۷ اسپارو و دوتیر موشک حرارتی سایدوایندر حمل کند.

 

 

به گفته ی سرهنگ علی مازندرانی، ارتش جمهوری اسلامی ایران و کتاب نبرد در آسمان نوشته سرتیپ فضل الله جاویدنیا این موشک توانسته است در سال ۱۳۶۷ یک میگ ۲۹ نوع A را توسط اف ۱۴ به هدایت کاپیتان عادلی منهدم کند. بعد از جنگ وزارت دفاع جمهوری اسلامی ایران با تولید داخلی ورژن‌های مختلف موشک هاوک موسوم به سامانه مرصاد، سامانه شلمچه، سامانه شاهین و موشک هوا به هوای سجیل این تسلیحات را بومی سازی کرد.

 

جهاد خودکفایی ارتش جمهوری اسلامی ایران با همکاری وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح، طی تغییراتی توانسته است ضمن کاهش وزن موشک سجیل با حذف موتور اولیه و برخی سامانه‌های شلیک از زمین با افزایش سوخت اصلی برد این موشک را به ۹۰ کیلومتر افزایش دهد. وزارت دفاع در حال مشغول انجام تست‌هایی جهت ارتقاء هدایت این موشک به شلیک کن و فراموش کن و همچنین تغییر موتور موشک و لود سوخت جدید به منظور افزایش سرعت موشک به ۴ تا ۵ ماخ است. ضمناً بعد از دفاع مقدس مشکل عدم تأخیر لانچر موشک به جهت جدا شدن از پایلون جنگنده و امکان آسیب رسیدن به جنگنده حل شد و اکنون موشک سجیل از یک موتور تأخیری استفاده می‌کند، به گونه‌ای که پس از فشار دکمه شلیک توسط خلبان، موشک از جنگنده جدا شده و پس از ۱۰ متر سقوط و فاصله‌گیری از جنگنده موتور خود را روشن کرده و به سمت هدف پیش می‌رود.

 

 

مشخصات 

 

نوع: موشک هوا به هوای میان‌برد

خاستگاه: جمهوری اسلامی ایران

طراح و سازنده: سازمان هوافضای وزارت دفاع جهاد خودکفایی نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران

تاریخ طراحی: ۱۳۶۶/۵/۲۱

قیمت واحد: 100000 هزار دلار

تاریخ تولید: ۱۳۶۷/۱/۱۵

وزن: ۵۰۰ کیلوگرم

طول: ۵ متر

قطر: ۳۷ ساتیمتر معادل ۳۷۰ میلیمتر

موتور: سوخت جامد

برد موثر: در این نمونه به دلیل حذف موتور مرحله اول و سبک شدن موشک و همچنین حذف معضل ارتفاع برد به ۹۰ کیلومتر افزایش یافته است

سرعت: ۲٫۴ ماخ باسوخت قدیمی ۴ ماخ با سوخت جدید 

سامانه هدایت: نیمه فعال راداری در نمونه قدیمی، شلیک کن فراموش کن در نمونه جدید

سکوی پرتاب: جنگنده رهگیر اف-۱۴ تام‌کت‌های ایران

 

 

تئودور پوستل استاد یهودی‌الاصل دانشگاه ام.آی.تی آمریکا دارای مدرک دکترای مهندسی هسته‌ای و کارشناس علوم نظامی آمریکا، سجیل را موشکی ‌می‌داند که زمان درگیری نظامی میان صهیونیست‌ها و ایران، این رژیم‌ را فلج خواهد کرد و سرعت در پرتاب و دقت این موشک را برگ برنده سجیل در برابر سامانه گنبد آهنین می‌خواند.

 

 

اکنون چند صباحی است که سپاه پاسداران انقلاب اسلامی موشک‌های خود را در غیاب پدر موشکی ایران یعنی حاج حسن طهرانی‌مقدم شلیک می‌کند؛ بزرگ مردی که هدف اصلی زندگی خود را بر مبنای نابودی رژیم صهیونیستی بنا نهاده بود.

"مخازن آمونیاک" اسرائیل در تیررس موشک‌های حزب‌الله + تصاویر

به گزارش  خبرنگار  دفاعی امنیتی  گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان؛ توانمندی موشکی حزب‌الله لبنان نکته‌ای است که رسانه‌ها و مقامات غربی و اسرائیلی به آن اذعان دارند و مقاومت اسلامی  لبنان را جزو 8 تا 10 قدرت برتر موشکی جهان می‌دانند.



**حزب الله بیش از 100 هزار موشک دارد 

سردار سرتیپ "حسین سلامی" جانشین فرمانده کل سپاه در این زمینه اظهار داشت:  صدها هزار موشک حزب الله  در زمین کاشته شده و هرجا در سرزمین های اشغالی را لازم باشد هدف قرار می دهد و تا ۲۵  سال اینده اسراییلی وجود نخواهد داشت.